Η πραγματικά επιστημονική άποψη για το Υδρογόνο.

Το Υδρογόνο μπορεί να καταστεί φορέας ενέργειας μόνο εάν απομονωθεί από τα άλλα στοιχεία και αντιδράσει στην ένωσή του με ένα άλλο χημικό στοιχείο όπως είναι το Οξυγόνο. 

Αλλά όλο το επί του πλανήτη Υδρογόνο, εκτός εκείνου των υδρογονανθράκων, είναι ήδη οξειδωμένο και επομένως δεν υπάρχει η παραμικρή ελεύθερη ποσότητα η οποία να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Εάν θέλουμε να βρούμε μη οξειδωμένο ελεύθερο Υδρογόνο, σε μεγάλες ποσότητες, το μόνο μέρος στο οποίο θα πρέπει να κατευθυνθούμε είναι η επιφάνεια του Ήλιου. Μετά από τον Ήλιο το επόμενο μέρος στο οποίο θα μπορούσαμε επίσης να βρούμε τέτοιες ποσότητες ελεύθερου Υδρογόνου είναι ο πλανήτης Δίας. Ο πλανήτης αυτός όμως περιβάλλεται από πολύ ισχυρή ζώνη ραδιοακτινοβολίας, θανατηφόρα για τον άνθρωπο αλλά και για τις ηλεκτρονικές συσκευές. Επίσης το βαρυτικό πεδίο του είναι πολύ έντονο και καθιστά οποιαδήποτε προσπάθεια εξαγωγής υδρογόνου εξαιρετικά δυσχερή χωρίς μάλιστα να υπολογίσουμε και το μακρύ ταξίδι, από τη Γη στον Δία, που θα απαιτεί τουλάχιστο 2,5 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων το υγρό υδρογόνο θα έχει μάλλον απωλεσθεί από εξάτμιση. Προσθέστε τώρα σε όλα αυτά το ότι κατά την  είσοδο στην Γήινη ατμόσφαιρα η υποθετική κάψουλα μεταφοράς θα αντιμετωπίσει θερμικές καταπονήσεις περίπου οκτώ φορές μεγαλύτερες από εκείνες που αντιμετωπίζει το διαστημικό λεωφορείο όταν επιστρέφει από την τροχιά του.

Έτσι, εάν ξεχάσουμε την υποθετική περίπτωση τροφοδοσίας μας με Υδρογόνο από εξωπλανητικές πηγές, ο μόνος τρόπος που απομένει για να αποκτήσουμε ελεύθερο Υδρογόνο είναι να το φτιάξουμε μόνοι μας. Το πρόβλημα όμως είναι ότι για να το φτιάξουμε χρειάζεται να δαπανήσουμε περισσότερη ενέργεια από αυτή που το παραγόμενο Υδρογόνο θα μπορεί να μας αποδώσει. Έτσι λοιπόν το Υδρογόνο ως καύσιμο δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορεί μόνο να υπάρξει ως μέσο «μεταφοράς» ενέργειας αλλά και σαν τέτοιο, όπως θα δούμε στη συνέχεια, είναι ένα πολύ κακό μέσο μεταφοράς.

Οι υποστηρικτές του Υδρογόνου ισχυρίζονται ότι μπορούμε να παράγουμε Υδρογόνο ηλεκτρολύοντας το νερό. Ασφαλώς και μπορούμε να το κάνουμε, αλλά αυτή η μέθοδος είναι πολύ ακριβή σε βαθμό τέτοιο που σήμερα στις ΗΠΑ μόνο το 4% του παραγόμενου Υδρογόνου χρησιμοποιεί αυτή τη μέθοδο. Το υπόλοιπο παράγεται από υδρογονάνθρακες μέσω πυρολυτικής διαδικασίας του φυσικού αερίου ή ανασχηματισμού των ατμών του άνθρακα.

Καμιά μορφή παραγόμενου Υδρογόνου, ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως οικονομικό καύσιμο ακόμα και εάν παραχθεί από τη φτηνότερη μέθοδο του μετασχηματισμού των υδρογονανθράκων. Το συνολικό κόστος του εμπορικής ποιότητας Υδρογόνου που παραδίδεται σήμερα στους μεγάλους βιομηχανικούς πελάτες ανέρχεται σε περίπου 6 δολάρια το χιλιόγραμμο. Η υψηλότερης καθαρότητας ποιότητα υδρογόνου που παράγεται από ηλεκτρόλυση νερού για επιστημονικούς – εργαστηριακούς σκοπούς κοστίζει πολύ ακριβότερα.  Το διανεμόμενο σε κυλίνδρους υπό πίεση εμπορικής ποιότητας Υδρογόνο πωλείται προς 100 δολάρια το χιλιόγραμμο. Για σύγκριση, ένα χιλιόγραμμο Υδρογόνου περιέχει περίπου την ίδια ποσότητα ενέργειας με εκείνη ενός γαλονιού βενζίνης. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και εάν διατίθενται στην αγορά αυτοκίνητα που να κινούνται με Υδρογόνο και εάν επίσης υπάρχουν σταθμοί ανεφοδιασμού που να μπορούν να προσφέρουν στον καταναλωτή Υδρογόνο για τον εφοδιασμό του κανένας χρήστης, που θα έχει ελεύθερη επιλογή, δεν θα αγοράσει τέτοιο αυτοκίνητο αφού το κόστος χρήσης θα είναι μεγαλύτερο εκείνου των συμβατικών αυτοκινήτων. Το γεγονός αυτό από μόνο του αρκεί για να μας πείσει ότι η περίφημη «Οικονομία του Υδρογόνου» είναι αδύνατο να υπάρξει σε μια ελεύθερη αγορά.

Ακόμα όμως και εάν υποθέσουμε ότι υπάρχουν χρήστες που θα αποδεχθούν να θυσιάσουν την ελευθερία κίνησής τους και οι οποίοι δεν θα διστάζουν να πληρώνουν πολλαπλάσια για  το κόστος χρήσης των αυτοκινήτων τους επειδή θα πιστεύουν ότι έτσι προστατεύουν το περιβάλλον από τη ρύπανση θα πρέπει και πάλι να το ξανασκεφθούν καλά.  Το Υδρογόνο σήμερα πρακτικά παράγεται από ανασχηματισμό υδρογονανθράκων. Η χρήση του Υδρογόνου ως καυσίμου όχι μόνο δεν μειώνει τις ποσότητες των παραγομένων αερίων του θερμοκηπίου αλλά αντιθέτως τις αυξάνει

Πηγή: heliev.gr