Το όνομα Γιώργος Λάγιος ίσως δεν λέει κάτι στον αναγνώστη αυτού του κειμένου. Κι όμως, αν ως Πολιτεία είχαμε έστω και την ελάχιστη βούληση να αξιοποιήσουμε προς όφελός μας τους Έλληνες επιστήμονες και να στηρίξουμε τις τεχνολογικές καινοτομίες, ο Γιώργος Λάγιος θα ήταν γνωστός σε όλη την Ελλάδα ως ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν τα δεδομένα της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα.
Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του '60, στις γειτονιές του Αιγάλεω. Μικρός μαθητής, τότε, ο Γιώργος, ανακάλυπτε τις επιστήμες μέσα στο μικρό εργαστήρι του πατέρα του, όπου περνούσε ώρες στην προσπάθεια να εξελίξουν τον ρελέ ασφαλείας για το ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν, λίγα χρόνια αργότερα αποφάσισε να κατοχυρώσει τη σχετική πατέντα, κατάλαβε ότι τα πράγματα δεν θα ήταν καθόλου εύκολα, έχοντας να ανταγωνιστεί κολοσσούς που μπορούσαν να εκμεταλλεύονται τους άσημους εφευρέτες.
Ο Γιώργος Λάγιος, ωστόσο, πείσμωσε. Συνέχισε με τον πατέρα του να δουλεύει πάνω σε καινοτόμες τεχνολογίες στα μεγάλα οχήματα, ξεκινώντας με την εταιρεία Star που αναλάμβανε επισκευές λεωφορείων, ένα βήμα που τον έφερε πιο κοντά στη συνεργασία με τη Βιαμάξ στην κατασκευή λεωφορείων.
Η δουλειά του πάνω στα λεωφορεία ήταν η αφορμή για να γνωριστεί με τον Γιώργο Κοσκωτά και να κατασκευάσει για την εκδοτική “Γραμμή Α.Ε.” τέσσερα λεωφορεία ειδικού τύπου και, αμέσως μετά, το διώροφο λεωφορείο του Ολυμπιακού.Τη δεκαετία του '90, συνεχίζει με μετασκευές στρατιωτικών οχημάτων και οχημάτων των ΕΛΤΑ, ενώ ξεκινά την εταιρεία που τον έκανε ακόμη πιο γνωστό, την Tropical, με τα κλιματιστικά οχημάτων και τους ισοθερμικούς θαλάμους, εταιρεία μέσα από την οποία ξεκίνησε η προσπάθεια για τις κυψέλες και τις γεννήτριες υδρογόνου.
Μετά τα βραβεία και τις διακρίσεις, τί;
Την τελευταία δεκαετία, ο Γιώργος Λάγιος γίνεται γνωστός μέσα από τα μέσα ενημέρωσης που αναζητούσαν ενδιαφέρουσες ιστορίες για λαμπρά Ελληνικά μυαλά και πρωτότυπες τεχνολογίες. Τα οχήματα υδρογόνου αυτοκίνητο, σκούτερ) και οι οικιακές γεννήτριες υδρογόνου είναι αυτό που εξιτάρει και προκαλεί το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.
Όλοι ακούνε τον Έλληνα εφευρέτη να μιλά για κάτι επαναστατικό που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα των ενεργειακών αναγκών της χώρας. Και βλέπουν, μπροστά στα μάτια τους, ένα αυτοκίνητο να κινείται με “καύσιμο” το υδρογόνο που παράγεται από το νερό.
Την ίδια στιγμή, όμως, άκουγαν τον άνθρωπο που είχε αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στην ανακάλυψη τέτοιων τεχνολογιών να εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι, στην Ελλάδα (την προ κρίσης Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων και των στεγαστικών δανείων) κανείς επιχειρηματίας δεν είχε τη διάθεση να επενδύσει σε κάτι που δεν θα του απέδιδε από τον πρώτο χρόνο.
Κι όμως, τον Γενάρη του 2008, ο ίδιος ο Bill Gates βράβευε τον συνομήλικό του εφευρέτη στα βραβεία του ΣΕΒ για τις τεχνολογικές του καινοτομίες και, έναν χρόνο αργότερα, στα βραβεία για τον άντρα της χρονιάς από το περιοδικό STATUS, ο Γιώργος Λάγιος έπαιρνε το βραβείο του “Επιστήμονα της Χρονιάς” από τα χέρια της Τζίνας Βαρδινογιάννη.
Αντί για την έμπρακτη επιβράβευση με τη στήριξή του από το κράτος και τους επενδυτές, ο Γιώργος Λάγιος έμεινε στο περιθώριο.
Σήμερα, 6 χρόνια μετά, τον ανακαλύψαμε στη νέα έδρα της επιχείρησής του, στη Λεωφόρο Καβάλας, έχοντας, πλέον, επιλέξει έναν διαφορετικό δρόμο, πάντα με άξονα τη μεγάλη του αγάπη για τις καινοτομίες και ειδικά για το υδρογόνο.
Στον νέο του χώρο, έχοντας πάντα στο πλευρό του τον συνεργάτη του, μηχανολόγο-μηχανικό Γιώργο Καπλάνη, έχει πετύχει τη διεθνή αναγνώριση, μέσα από σημαντικές συνεργασίες με μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα και επιστημονικούς φορείς, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Τελειοποιώντας τις κυψέλες και τη γεννήτρια υδρογόνου, με δικές τους πατέντες, οι δύο Γιώργηδες κάνουν λόγο για μια τεχνολογία η οποία, πλέον, θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα σε όλες τις πτυχές τις καθημερινότητας, σε συνδυασμό με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
“Δυστυχώς, είμαστε στην Ελλάδα...” Εδώ, δεν υπήρχε η βούληση ούτε από το κράτος, ούτε από μεγάλους Έλληνες επιχειρηματίες να μπορέσουμε να πάμε ένα επίπεδο παραπάνω, να φτιάξουμε μια κάθετη μονάδα παραγωγή υδρογονογεννητριών και να βγούμε στην Αγορά”. Κι όμως, όπως αποκαλύπτει ο Γιώργος Καπλάνης, πριν την Κρίση, υπήρξαν προτάσεις να φύγουν για το Εξωτερικό. Θα μπορούσαν να βρίσκονται ήδη στο Βερολίνο, όπου θα είχαν όλη τη στήριξη και τα “εργαλεία” που χρειάζονταν για να φτιάξουν εκεί αυτή τη μονάδα. Όμως η απόφαση του Γιώργου Λάγιου ήταν να μείνει στην πατρίδα του και να συνεχίσει να προσπαθεί για το
καλύτερο.
Όταν, λοιπόν, ήρθε η κρίση και η αγορά συρρικνώθηκε, τα πράγματα έγιναν δυσκολότερα. Η απόφαση, ωστόσο, να ασχοληθούν με την ηλεκτροκίνηση, με τη συναρμολόγηση και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών σε ηλεκτρικά ποδήλατα και σκούτερ, έδωσε εμπορική διέξοδο και πρόσφερε τη δυνατότητα για συνέχιση της έρευνας, που έχει, πλέον, οδηγήσει στην τελειοποίηση των συστημάτων υδρογόνου, που στέλνονται σε επιστημονικά ιδρύματα και φορείς, σε όλο τον κόσμο. Μάλιστα, πρόσφατα, ένα τέτοιο σύστημα εξήχθη στην Πολωνία, σε μεγάλο πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Πολύ σημαντικό ρόλο στις επιτυχίες αυτές έπαιξε η αξιοποίηση των Ελληνικών αλλά, κυρίως, των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων, που στήριξαν την επιχείρηση και τις καινοτόμες δράσεις της.
Πηγή: tosynergeio.gr
